Najpiękniejsze latarnie morskie - ranking

Z tarasu latarni w 1939 roku o 4:45 rano rozległy się pierwsze strzały, które rozpoczęły II wojnę światową. Na wzniesionych w 1883 roku murach budowli do dziś możemy oglądać dziury wyżłobione przez pociski. Latarnia pełniła swoją właściwą funkcję - nawigacji statków do 1984 roku. Obecnie służy do tego nowa budowla, która znajduje się w Porcie Północnym. Latarnia Nowy Port jest ponoć siostrą bliźniaczką nieistniejącej już latarni w Cleveland w stanie Ohio w USA. To tu po raz pierwszy nad Bałtykiem zastosowano światło elektryczne, tutaj funkcjonował także niezwykły wynalazek znany jako kula czasu. Kula służyła żeglarzom do nastawiania chronometrów. Po wprawieniu w ruch przez sygnał telegraficzny kula spadała w dół i każdy już wiedział, że jest dokładnie 12 w południe. Od 2008 r. na szczycie gdańskiej latarni można oglądać replikę tego tajemniczego urządzenia. Podobno działa bez zarzutu, a margines błędu wynosi zaledwie 1 s na 200 lat.

Latarnia morska w Ustce położona jest tuż przy nadmorskiej promenadzie, dzięki czemu cieszy się dużą popularnością wśród turystów. Wejście na sam szczyt nie sprawia wielkiego trudu odwiedzającym, gdyż ustecka latarnia jest jedną z najniższych w regionie - liczy sobie zaledwie 19 m. Elementem wyróżniającym latarnię jest jej architektura, która idealnie komponuje się ze stojącym tuż obok budynkiem stacji pilotów. Pomimo, że budowla została wzniesiona już jakiś czas temu - w 1892 roku, jej kształty oraz konstrukcja zachowały się w niemal idealnym stanie. Dodatkową atrakcją dla turystów jest położone wewnątrz budowli niewielkie muzeum, a spragnionych dreszczyku emocji z pewnością zainteresuje legenda o duchu dawnego latarnika.

Do odwiedzenia latarni morskiej w Czołpinie zdecydowanie zachęca jej położenie - w Słowińskim Parku Narodowym. Poza imponującą budowlą możemy podziwiać tam ruchome wydmy, które wydają się jeszcze bardziej imponujące z góry. Aby przekonać się do wszystkich pobliskich atrakcji, jakie oferuje  miejscowy Park, należy wdrapać się na latarnię, położoną pomiędzy Łebą, a Rowami. Mierząca 25 metrów budowla stoi na najwyższej, zalesionej wydmie w okolicy, zwanej przez miejscowych Barankiem. Dotarcie do latarni powstałej w 1875 roku jest dosyć trudne -  od najbliższej strefy parkingowej trzeba maszerować około 1 km. Jednak spacer w takim otoczeniu przyrody nie wydaje się być dużym kłopotem. W trakcie marszu podziwiać możemy nie tylko wydmy, ale także przybrzeżne jeziora: Łebsko i Gardno.

Latarnia morska w Kołobrzegu swoim unikalnym kształtem nawiązuje do średniowiecznych baszt zamkowych. Budowla powstała po II wojnie światowej i w założeniu miała służyć nie tylko żeglarzom szukającym drogi do portu, ale także stanowić pamiątkę poległych w walkach o Wybrzeże żołnierzy. Kołobrzeska latarnia nie posiada oszałamiających wymiarów. Mierzy 26 metrów, a zasięgiem światła obejmuje 16 mil morskich. Niewątpliwym atutem jest za to jej centralne położenie na terenie miasta - przy ujściu rzeki Parsęty i popularnym Bulwarze Szymańskiego. Dzięki lokalizacji jej potężne mury zbudowane na pozostałościach dawnego niemieckiego fortu, są doskonale widoczne i łatwo dostępne dla każdego turysty. W środku mieści się także Muzeum Minerałów, a w podziemiach klub nocny, w którym można zaszaleć wieczorami.

Latarnia morska w Rozewiu jest jedną z najstarszych i najsłynniejszych w Polsce. Legenda głosi, że w okolicach przylądku Rozewie z wody wystawała skała, pod którą siedział diabeł zatapiający przepływające tamtędy statki. Jednym z nich był szwedzki okręt, który w XVII wieku poszedł na dno wraz z całą załogą. Historia ta poruszyła córkę miejscowego kapitana, która zamieszkała w Rozewiu i postanowiła co noc palić na brzegu wielkie ognisko, by uchronić innych żeglarzy przed podobnym losem. W rzeczywistości latarnia powstała w latach 20. XIX wieku i obecnie nosi nazwę Stefana Żeromskiego. Budowlę spośród  pozostałych latarni wyróżnia unikalna architektura, która łączy w sobie elementy murowane i metalowe. Choć swoją 32 metrową wysokością nie bije rekordów wysokości, kusi turystów malowniczym położeniem, swoją historią oraz ciekawym muzeum latarnictwa.

Wznosząca się na wysokiej wydmie wśród drzew latarnia morska Stilo, jest jedną z dwóch nadmorskich budowli wykonanych w całości z metalowej konstrukcji. Drugą taką jest zamknięta dla zwiedzających latarnia w Jastarni. Licząca 110 lat latarnia Stilo, mimo oddalonego położenia, jest doskonale widoczna z daleka, dzięki swoim wyrazistym kolorom (czarny, biały i czerwony). Latarnia zlokalizowana jest z dala od miejskich aglomeracji - 10 km od Łeby, kilometr od jakiejkolwiek uczęszczanej przez auta drogi. Ciekawym faktem jest także spora odległość latarni od morza - aż 900 metrów. Nie przeszkadza to jednak w pełnieniu funkcji nawigacyjnych, gdyż emitowane z wysokości 33 metrów światło widoczne jest z odległości wielu kilometrów.

Z latarni morskiej położonej na czubku Półwyspu Helskiego rozciągają się podobno najpiękniejsze widoki. Z tarasu znajdującego się na wysokości 40 metrów można zobaczyć także 6 innych latarni, które znajdują się w pobliżu. Ponadto przy dobrej pogodzie oprócz widoku na Rozewie, Jastarnię, Gdański Port Północny i Krynicę Morską, naszym oczom ukazać się mogą także nieczynne obiekty w Nowym Porcie oraz na Górze Szwedów. Tradycja związana z latarniami morskimi na Helu sięga swoją historią średniowiecza. W zamierzchłych czasach żeglarzy do portu prowadził ogień, który był rozpalany na wieży miejscowego kościoła. Pierwsza latarnia została wzniesiona w latach 20. XIX w. Obecna budowla powstała 1942 r., ale do 1994 r. - jako "obiekt strategiczny" na terenach zajętych przez wojsko - była całkowicie zamknięta dla zwiedzających.

Oryginalne kształty, wielokątna konstrukcja, kontrastujące barwy oraz nieprzeciętne położenie nad stromym klifem, najlepiej opisują jedną z najpiękniejszych latarni morskich w Polsce. Niesamowita budowla po raz pierwszy zabłysnęła światłem w 1866 roku. Ceglana konstrukcja mierzy aż 45 metrów, co w połączeniu z 20 metrowym klifem daje całkiem dobry wynik dla zasięgu światła. Dużym atutem związanym z wysokością są oczywiście rozciągające się z latarni przepiękne widoki, które może podziwiać każdy przebywający w Niechorzu turysta. Z dużego tarasu, który znajduje się na samym szczycie możemy podziwiać całe Wybrzeże Rewalskie. Zaraz zwiedzeniu budowli warto udać się do pobliskiego parku miniatur, w którym można zobaczyć taką samą latarnię w skali 1:10.

Wzniesiona w XIX wieku latarnia morska w Gąskach  to obowiązkowy punkt wycieczki, podczas pobytu w pobliskim Mielnie czy Sarbinowie. Wejście na tę 50 metrową budowlę to wielka gratka dla tych, którym nie jest obca wspinaczka w rozmiarach XXL. Dzięki swojej imponującej wysokości budowla ulokowała się na trzecim miejscu w Polsce, zaraz za latarnią w Świnoujściu oraz Portem w Północnym Gdańsku. Aby dotrzeć na sam szczyt latarni trzeba pokonać 228 granitowych stopni. Wysiłek związany z wejściem na samą górę budowli wynagradza zapierający dech w piersiach widok na nadmorską panoramę.

Latarnia morska w Świnoujściu słynie przede wszystkim ze swojej wysokości. Budowla mierzy niemal 65 metrów, co wpływa na znakomitą widoczność wysyłanego sygnału świetlnego, który można zauważyć z odległości nawet 25 mil morskich, czyli ok. 46 kilometrów. Latarnia plasuje się także wysoko w rankingach międzynarodowych - jest jedną z najwyższych na świecie W 1857 roku, kiedy wzniesiono konstrukcję, okrzyknięto ją arcydziełem sztuki budowlanej. Wejście na sam szczyt latarni jest sporym wyzwaniem. Aby osiągnąć cel należy pokonać 300 wąskich oraz krętych schodów. Zwiedzanie latarni nie oznacza jednak wyłącznie wejścia na sam szczyt. Wewnątrz budowli czeka wiele innych ciekawostek. Są nimi: żarówka o mocy 4200 W, a także zabytkowy strój nurka ważący 70 kilogramów. Zaciszny pokoik latarnika jest z kolei miejscem chętnie odwiedzanym przez pary.